Κωπηλάτης του χρόνου

Περάσανε χειμώνες
Περάσανε καλοκαίρια
Περάσαν χρόνια ολόκληρα
μα μέρα δεν πέρασε που να μην σε σκέφτηκα
κι οι νότες ακόμα γυρίζουν στο μυαλό μου
Παίζουν μαζί μου
και εγώ αφήνομαι στο παιχνίδι τους
Μου τραγουδούν το δρόμο της επιστροφής
το δρόμο προς τον έρωτα του έρωτα
Είναι αδιέξοδο;
Κανείς δεν ξέρει
Εγώ αυτόν διάλεξα να βαδίσω

Μοιάζει με κύκλο
Κάθε τέλος μας και αρχή μας
Κάθε τέλος και σημάδια
Τελευταίο σημάδι ένα κάψιμο στα χείλη
να με καίει μέχρι την επόμενη αρχή
Ίσως να ΄ναι το ίδιο τυχαία
Ίσως πιο όμορφη από κάθε φορά
Τα σώματα μας διαβήτης στον πιο μεγάλο κύκλο

Θα χει το χρώμα του κρασιού
το άρωμα του γιασεμιού
και πάνω στον ρυθμό του δοξαριού
εγώ στο κέντρο θα χορέψω τη ζωή

Είμαι εδώ, λίγο μετά το τέλος
λίγο πριν την αρχή
Κάνω κουπί στη θάλασσα του χρόνου
να φύγουνε οι μέρες γρήγορα
Ξεχνάω να τις ζήσω γιατί ζω στο όνειρο μου
Τι χαζή..
Μα υπάρχει πιο όμορφη χαζομάρα απ'τον έρωτα;