Εισαγωγή στο χειμώνα

Πέρασε ο καιρός
μόνο αναμνήσεις και κάτι στάχτες έχουν μείνει απ'τα σβησμένα μου τσιγάρα
κι αν ήμουν εγώ αυτή που έσπασε την κόκκινη πορσελάνη
πρώτη εγώ έκοψα τα χέρια μου
και ένοχη τώρα δεν μπορώ να τα κοιτάω πια
τα μάτια μου προδίδουν το σφάλμα που έχω κάνει
τιμωρώ τον εαυτό μου στην δικιά μου φυλακή
πίνω κρασί γιατί έχει γνώριμη γεύση
ημίγλυκο κρασί
μέτριος καφές
το μέτριο χειρότερο κι απ'το κακό
και πάλι τσιγάρο που ξέρω πως σιχαίνεσαι 
οι κουρτίνες έχουν κιτρινίσει 
και ο μπλε τοίχος έχεις γεμίσει υγρασία από τότε που άδειασε το δωμάτιο
έρχεται δύσκολος χειμώνας
ίσως να ήταν αλλιώς αν εγώ δεν χάζευα τα απέναντι τραπεζάκια
και εκείνη την πινακίδα με τα κόκκινα γράμματα
αν δεν άναβα ακόμα ένα τσιγάρο
ίσως να ήταν αλλιώς 
μα οι τίτλοι έχουν πέσει 
και το βλέμμα μου είναι σαν καρφί στο πάτωμα
περιμένω ένα θαύμα να μπει από την πόρτα ή το παράθυρο 
μα μόνο αέρας μπαίνει κι αυτός με δυσκολία
το δωμάτιο γεμάτο και άδειο
Έσβησε το τελευταίο.-